کد مطلب:140619 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:242
شرایط روحی و جسمی اهل بیت هنگام انجام مسؤولیت
مسؤولیت اهل بیت امام حسین(ع) درست در زمانی آغاز شد كه آنان در سخت ترین
شرایط روحی و جسمی قرار داشتند. بیش از یك ماه بود كه در حال مسافرت بودند و قطعاً در طول این مدت از امكانات لازم غذایی و استراحت كافی برخوردار نبودند. به ویژه در چند روز اخیر كه در آن هوای گرم و سوزان آب كافی نیز در اختیار نداشتند. حدود ده شبانه روز در محاصره دشمن قرار داشتند، و در این مدت به خاطر اضطراب و ناراحتی خواب كافی به چشم آنان نیامده بود. علاوه بر همه اینها در مدت كمتر از یك روز در برابر چشمانشان عزیزترین افرادشان با آن وضع فجیع و وحشتناك در خاك و خون غلتیده بودند. بدنهای مطهرشان در زیر سم ستوران لگدمال گردیده بود و... روشن است كه هر كس در چنین شرایطی برای مدت طولانی نیاز به آرامش، استراحت، تسلی خاطر دارد و حتی از عهده انجام كارهای روزمره خود برنمی آید، تا چه رسد به اینكه در این شرایط مسؤولیت سنگینی به انسان واگذار شود، به ویژه از سوی زنان كه از روحی لطیف تر و احساسات قوی تری برخوردار هستند. در چنین شرایطی غلبه بر احساسات و خویشتن داری برای همه مردم و به ویژه برای بانوان بسیار دشوار است و معمولاً عقل انسان تحت تأثیر احساس قرار می گیرد. ولی اهل بیت امام حسین(ع) از چنان شخصیت قوی، ایمان فوق العاده و توكل بی مانندی به خدا برخوردار بودند كه همگان را به تعجب و شگفتی وا داشتند هر چند آنان در طول مأموریت خود بارها به ابراز احساسات و مرثیه سرایی و عزاداری برای عزیزان خود پرداختند ولی هرگز به این صورت نبود كه احساسات آنان بر عقل و شعورشان غلبه پیدا كند و آن را تحت الشعاع قرار دهد؛ بلكه ابراز احساسات و عزاداری و مرثیه سرایی آنان نیز بر اساس شعور و تحت سیطره و نفوذ عقل و در راستای هدف و برنامه ای بود كه از سوی آنان دنبال می شد. سخن گفتن، گریستن، مرثیه سرایی و... از جانب آنان هر یك ضربه ای بود آگاهانه بر پیكر حكومت امویان و هشداری بر وجد آنها.
شرایط روحی و جسمی قرار داشتند. بیش از یك ماه بود كه در حال مسافرت بودند و قطعاً در طول این مدت از امكانات لازم غذایی و استراحت كافی برخوردار نبودند. به ویژه در چند روز اخیر كه در آن هوای گرم و سوزان آب كافی نیز در اختیار نداشتند. حدود ده شبانه روز در محاصره دشمن قرار داشتند، و در این مدت به خاطر اضطراب و ناراحتی خواب كافی به چشم آنان نیامده بود. علاوه بر همه اینها در مدت كمتر از یك روز در برابر چشمانشان عزیزترین افرادشان با آن وضع فجیع و وحشتناك در خاك و خون غلتیده بودند. بدنهای مطهرشان در زیر سم ستوران لگدمال گردیده بود و... روشن است كه هر كس در چنین شرایطی برای مدت طولانی نیاز به آرامش، استراحت، تسلی خاطر دارد و حتی از عهده انجام كارهای روزمره خود برنمی آید، تا چه رسد به اینكه در این شرایط مسؤولیت سنگینی به انسان واگذار شود، به ویژه از سوی زنان كه از روحی لطیف تر و احساسات قوی تری برخوردار هستند. در چنین شرایطی غلبه بر احساسات و خویشتن داری برای همه مردم و به ویژه برای بانوان بسیار دشوار است و معمولاً عقل انسان تحت تأثیر احساس قرار می گیرد. ولی اهل بیت امام حسین(ع) از چنان شخصیت قوی، ایمان فوق العاده و توكل بی مانندی به خدا برخوردار بودند كه همگان را به تعجب و شگفتی وا داشتند هر چند آنان در طول مأموریت خود بارها به ابراز احساسات و مرثیه سرایی و عزاداری برای عزیزان خود پرداختند ولی هرگز به این صورت نبود كه احساسات آنان بر عقل و شعورشان غلبه پیدا كند و آن را تحت الشعاع قرار دهد؛ بلكه ابراز احساسات و عزاداری و مرثیه سرایی آنان نیز بر اساس شعور و تحت سیطره و نفوذ عقل و در راستای هدف و برنامه ای بود كه از سوی آنان دنبال می شد. سخن گفتن، گریستن، مرثیه سرایی و... از جانب آنان هر یك ضربه ای بود آگاهانه بر پیكر حكومت امویان و هشداری بر وجد آنها.